Επίσης εκδόθηκε και η 722/2016 του ίδιου δικαστηρίου όπου ήταν για την εγγυήτρια σύζυγο και δεν έγιναν δεκτές οι ενστάσεις των τραπεζών για εμπορική ιδιότητα τόσο του πρωτοφειλέτη όσο και της συζύγου εγγυήτριας.
Εν προκειμένω πιθανολογήθηκε ότι
ο αιτών ήταν ομόρρυθμο μέλος στην εταιρεία ΣΥΣΤΕΓΑΣΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ".................Ο.Ε." έως το 2014 όπως
προκύπτει από την από 05-09-2014 Βεβαίωση Διακοπής Εργασιών Φυσικού προσώπου
επιτηδευματία της Γ' Δ.Ο.Υ. Πατρών, πλην, όμως, συμμετείχε στην ως άνω εταιρία
τυπικά προκειμένου να μεταβιβάσει την άδεια λειτουργίας του φαρμακείου του στον
γιο του, κατά τη συνήθη πρακτική των ετών πριν απελευθερωθεί το επάγγελμα και
σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 36 παράγραφος 6 του ν. 3918/2011. Ακόμη όμως, κι αν γίνει δεκτό ότι η συμμετοχή του αυτή του προσέδιδε την εμπορική ιδιότητα,
όπως προκύπτει από τις προσκομισθείσες από τις μετέχουσες πιστώτριες βεβαιώσεις
οφειλών (ορ. ενδεικτικά τη βεβαίωση οφειλών της τρίτης μετέχουσας), ο αιτών
συνέχισε να καταβάλει μέχρι και τουλάχιστον το μήνα Μάιο του έτους 2015 σε χρόνο, δηλαδή, μεταγενέστερο της διακοπής άσκησης της εμπορίας.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν. 3588/2007, σε πτώχευση κηρύσσεται ο οφειλέτης που αδυνατεί να εκπληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές υποχρεώσεις του κατά τρόπο γενικό και μόνιμο (παύση πληρωμών), όλων δηλαδή των οφειλών του, ο αϊτών δεν θα μπορούσε να υπαχθεί ούτε σε καθεστώς πτώχευσης κι ως εκ τούτου κατά το χρόνο άσκησης της υπό κρίση αίτησης δεν είχε πτωχευτική ικανότητα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου