Διάσταση συζύγων - Υπαιτιότητα - Διατροφή αναιτίου συζύγου - Διακινδύνευση ίδιας διατροφής -. Η ένσταση διακινδύνευσης ίδιας διατροφής.

Περίληψη - πηγή : www.dsanet.gr

Διάσταση συζύγων - Υπαιτιότητα - Διατροφή αναιτίου συζύγου - Διακινδύνευση ίδιας διατροφής -. Η ένσταση διακινδύνευσης ίδιας διατροφής, δεν έχει εφαρμογή επί διατροφής μεταξύ συζύγων. Απόρριψη ισχυρισμού για υπαιτιότητα της συζύγου, επειδή αυτή αυτή ανάλωνε πολλές ώρες στην οικία του αδελφού της, βοηθώντας στην ανατροφή των τέκνων του, γιατί ο ισχυρισμός αυτός, από μόνος του, δεν μπορεί να προσδώσει υπαιτιότητα για τη διάσπαση της έγγαμης σχέσης τους. Κρίση επίσης ότι οι νέες γνωριμίες τις οποίες σύναψε σύζυγος μέσω του διαδικτύου, τα ταξίδια που πραγματοποιούσε μαζί τους, καθώς και τα χαϊδευτικά υποκοριστικά που χρησιμοποιούν μεταξύ τους, δεν υποκρύπτουν ερωτική, αλλά φιλική μόνο διάθεση, δεν αρκεί για να αποσείσει τις ευθύνες του για τη διάσπαση της έγγαμης σχέσης του, αφού ελάμβαναν χώρα κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής του, χωρίς τη συναίνεση της συζύγου. Κρίση για καταβολή διατροφής στη σύζυγο (η οποία είναι 47 ετών με προβλήματα υγείας και έχει μοναδικό μηνιαίο εισόδημα 90 ευρώ), 300 ευρώ μηνιαία από το σύζυγο, ο οποίος έχει μηνιαία σύνταξη 1200 ευρώ και βαρύνεται με δόση δανείου 140 ευρώ.

Κείμενο Απόφασης

Αριθμός απόφασης 161/2015

TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Ανδρονίκη Αθανασιάδη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3327/2005, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 25η Νοεμβρίου 2014 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της αιτούσας: …η οποία εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μιχαήλ Φαρσάρη, που κατέθεσε έγγραφο σημείωμα.

Του καθού η αίτηση: …ο οποίος εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ηλία Αθανασόπουλο (ΔΣΑ), που κατέθεσε έγγραφο σημείωμα.

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 10-5-2014 και με αύξοντα αριθμό κατάθεσης δικογράφου 2264/27-10-2014 αίτησή της, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ


H αιτούσα, στην κρινόμενη αίτηση, εκθέτει ότι με τον καθού - σύζυγό της βρίσκεται σε διάσταση από το Σεπτέμβριου 2012 και ότι η έγγαμη συμβίωσή τους διασπάσθηκε από λόγους που αφορούν αποκλειστικώς το πρόσωπό του. Ότι δικαιούται να απαιτήσει από αυτόν διατροφή, η οποία από το Μάιο 2013 έως το Μάιο 2014 είχε καθοριστεί στο ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως με την υπ' αριθμ. 813/2014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου (ειδικής διαδικασίας). Ότι ήδη, η ισχύς της ανωτέρω αποφάσεως έληξε και ενόψει των βιοτικών αναγκών της, όπως διαμορφώθηκαν στο πλαίσιο της χωριστής διαβιώσεως, επικαλούμενη ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση, ζητεί, ως ασφαλιστικό μέτρο, να υποχρεωθεί ο καθού, να της καταβάλλει ως προσωρινή διατροφή το ποσό των 710 ευρώ μηνιαίως, προκαταβαλλόμενη το πρώτο τριήμερο, από την επίδοση της αίτησης, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση εκάστης δόσεως μέχρι την έκδοση απόφασης επί της τακτικής αγωγής της, με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος του καθού, για την περίπτωση μη συμμορφώσεώς του προς τη σχετική διάταξη της απόφασης, και να καταδικασθεί ο καθού στη δικαστική της δαπάνη.

Η αίτηση αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθύλην και κατά τόπο αρμόδιο, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1498, 340, 341 παρ. 1, 345 εδ. α' ΑΚ, 176, 728 παρ. 1 εδ. α' και 729 παρ. 1, 2 και 4 ΚΠολΔ, και καθόλα ορισμένη παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τον καθού, καθόσον σε αγωγή διατροφής, στρεφομένης κατά συζύγου, αρκεί, για τη νομική θεμελίωσή της, να διαλαμβάνει τη συγγένεια του ενάγοντος συζύγου προς τον εναγόμενο, την αδυναμία του να αυτοδιατραφεί και το απαιτούμενο για την κάλυψη των εν γένει βιοτικών αναγκών του συνολικό χρηματικό ποσό, χωρίς ν' απαιτείται να προσδιορίζεται στο αγωγικό δικόγραφο με ακρίβεια και το απαραίτητο για την κάλυψη κάθε επί μέρους ανάγκης του ενάγοντος, δικαιούχου, κονδύλιο (ΑΠ 67/1999 ΕλλΔνη 40.592). Ωστόσο, το παρεπόμενο αίτημα αυτής, με το οποίο ζητείται η απειλή προσωπικής κράτησης και χρηματικής ποινής πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, διότι οι καταψηφιστικές δικαστικές αποφάσεις που επιδικάζουν διατροφή (και ως εκ τούτου χρηματική απαίτηση) εκτελούνται κατά τους ορισμούς του άρθρου 951 ΚΠολΔ, μη υφισταμένου στην περίπτωση αυτή πεδίου εφαρμογής του άρθρου 947 του ιδίου Κώδικα. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.

Ο καθού η αίτηση, αρνήθηκε την ένδικη αίτηση και πρόβαλε προφορικά τους ακόλουθους ισχυρισμούς οι οποίοι αναλύονται στο έγγραφο σημείωμά του: α) Ότι η αιτούσα δεν δικαιούται διατροφής, διότι η έγγαμη συμβίωση δεν διακόπηκε για εύλογη γι' αυτήν αιτία, αλλά αντίθετα η ίδια είναι αποκλειστικά υπαίτια αυτής, καθόσον επεεδείκνυε την περιγραφόμενη αδιάφορη και αντισυζυγική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να τελούν σε σταδιακά αυξανόμενη ψυχική και σωματική απομάκρυνση από το έτος 2007 και εφεξής, ενώ το Σεπτέμβριο του έτους 2012 τον εξεδίωξε από την οικογενειακή στέγη, την οποία δεν εγκατέλειψε αυτοβούλως, β) επικουρικά ότι η αιτούσα δικαιούται ελαττωμένης διατροφής, προσδιοριζόμενης στο ποσό των 50 ευρώ μηνιαίως, διότι επέδειξε την περιγραφόμενη αντισυζυγική συμπεριφορά, που συνιστά βάσιμο λόγο διαζυγίου αναγόμενο σε υπαιτιότητα της δικαιούχου και γ) ότι ενόψει των προσωπικών του αναγκών και εισοδημάτων και των λοιπών περιστάσεων του βίου του, αδυνατεί να καταβάλλει στην αιτούσα πέραν των 50 ευρώ μηνιαίως, άλλως θα κινδυνεύσει η δική του διατροφή. Από τους ισχυρισμούς αυτού, ο πρώτος αποτελεί αιτιολογημένη άρνηση της ασκούμενης αξίωσης διατροφής της αιτούσας, δηλαδή του αγωγικού ισχυρισμού ότι η αιτούσα απέστη από την έγγαμη συμβίωση από εύλογη αιτία και ότι κατά τη διάρκειά της (έγγαμης συμβίωσης) συμμετείχε αυτή με μικρότερες δυνάμεις για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας (ΕφΑθ 5545/2008 ΕλλΔνη 50.557, ΕφΑθ 2276/2006 ΕλλΔνη 44.1405, Β.Βαθρακοκοίλη «Το νέο Οικογενειακό Δίκαιο» έκδ. 2000, υπ' άρθρο 1391, σελ.259 όπου περαιτέρω παραπομπές στη νομολογία), ο δεύτερος ισχυρισμός αποτελεί νόμιμη ένσταση, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1392 σε συνδ. με 1495 ΑΚ (ΑΠ 1028/2013, ΑΠ 551/2001, ΕφΛαρ 31/2013, ΕφΑθ 4781/2012 δημ. «Νόμος»). Αντίθετα ο τρίτος ισχυρισμός, με τον οποίο επιχειρείται να θεμελιωθεί ένσταση διακινδύνευσης, είναι μη νόμιμος και απορριπτέος, διότι η ένσταση αυτή δεν έχει εφαρμογή επί διατροφής μεταξύ συζύγων, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1391, 1392 και 1487 εδ. α' ΑΚ (ΑΠ 1134/3008, ΕφΑθ 4781/2012 δημ. «Νόμος»). Πρέπει, επομένως, η πιο πάνω υποβληθείσα νόμιμη ένσταση και οι λοιποί ισχυρισμοί του καθού να ερευνηθούν περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική τους βασιμότητα.

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με πρωτοβουλία των διαδίκων… αντίστοιχα, των προσκομιζομένων εγγράφων, μεταξύ των οποίων και των με αριθμούς 1819/30-10-2013, 1820/30-10-2013 και 3486/3-7-2013 ενόρκων βεβαιώσεων των …ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ,,,όσον αφορά τις δύο πρώτες και του διευθύνοντος το Κατάστημα του Γενικού Προξενείου Ελλάδος στο Αμβούργο…όσον αφορά την τρίτη από αυτές, που λήφθηκαν με επιμέλεια του καθού, και φωτογραφικών εκτυπώσεων από διαδικτυακή ιστοσελίδα, καθώς και φωτογραφιών, που προσκομίζονται από την αιτούσα και τον καθού, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 αρ. 3, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), και απ' όλη γενικά τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 28 Ιανουαρίου 1990, από τον οποίο δεν απέκτησαν τέκνα. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων, η οποία δεν εξελίχθηκε ομαλά, διασπάστηκε οριστικά την 4-9-2012, όταν ο καθού αποχώρησε από τη συζυγική οικία με βούληση διάσπασης της έγγαμης σχέσης. Αυτή δε (διάσπαση), πιθανολογήθηκε ότι επήλθε από υπαιτιότητα του καθού, ο οποίος σύναψε εξωσυζυγική σχέση το έτος 2011, πτυχές της οποίας μάλιστα δημοσιοποίησε ευρέως μέσα από τους διαδικτυακούς τόπους στους οποίους είναι εγγεγραμμένος. Το Φθινόπωρο, εξάλλου, του έτους 2012, ο καθού πραγματοποίησε ταξίδια με τη νέα σύντροφό του στις ΗΠΑ και στη Γερμανία και ανήρτησε σχετικές φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Ο ισχυρισμός του καθού ότι η αιτούσα παραμελούσε τον ίδιο δεν πιθανολογήθηκε αληθής. Ο έτερος δε ισχυρισμός του, ότι αυτή ανάλωνε πολλές ώρες στην οικία του αδελφού της, βοηθώντας στην ανατροφή των τέκνων του, δεν αρκεί, από μόνος του, να προσδώσει στην αιτούσα υπαιτιότητα για τη διάσπαση της έγγαμης σχέσης τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι, και αληθής υποτιθέμενος ο ισχυρισμός του καθού, ότι, δηλαδή, οι νέες γνωριμίες τις οποίες σύναψε αυτός μέσω του διαδικτύου, τα ταξίδια που πραγματοποιούσε μαζί τους, καθώς και τα χαϊδευτικά υποκοριστικά που χρησιμοποιούν μεταξύ τους, δεν υποκρύπτουν ερωτική, αλλά φιλική μόνο διάθεση, δεν αρκεί για να αποσείσει τις ευθύνες του για τη διάσπαση της έγγαμης σχέσης του με την αιτούσα, αφού όλα τα παραπάνω ελάμβαναν χώρα κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής του, χωρίς τη συναίνεση της συζύγου του. Με βάση όλα τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά βάσιμα πιθανολογείται, ότι η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης οφείλεται σε εύλογη για την αιτούσα αιτία και ειδικότερα στην αδιάφορη και αντισυζυγική συμπεριφορά του καθού η αίτηση από το έτος 2011 και εφεξής με αποκορύφωμα την εγκατάλειψη της οικογενειακής στέγης το Σεπτέμβριο 2012. Αντίθετα, με βάση όλα τα προαναφερόμενα δεν πιθανολογείται ουσιαστικά βάσιμη η κατ' άρθρο 1392 εδ. β' σε συνδυασμό με το άρθρο 1495 ΑΚ ένσταση ελαττωμένης διατροφής για το λόγο ότι η δικαιούχος υπέπεσε απέναντι στον υπόχρεο καθού σε παράπτωμα που αποτελεί βάσιμο λόγο διαζυγίου αναγόμενο σε υπαιτιότητά της και πρέπει, ως εκ τούτου, η ένσταση αυτή να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ' ουσίαν. Επομένως, η αιτούσα δικαιούται, καταρχήν, να αξιώσει διατροφή σε χρήμα, προσδιοριζόμενη με βάση τις ανάγκες της, όπως είχαν διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, αφού συνεκτιμηθούν, όμως, και οι διαφοροποιήσεις που προέκυψαν από τη χωριστή πλέον διαβίωσή της, υπό την προϋπόθεση ότι από τις εκατέρωθεν οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων συζύγων και το συσχετισμό των οφειλόμενων εκατέρωθεν συμβολών προκύπτει διαφορά υπέρ αυτής. Σημειωτέον, ότι σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, οπότε εξακολουθεί μεν ο μεταξύ των συζύγων γάμος, αλλά δεν μπορεί να γίνει λόγος περί συνεισφοράς αυτών προς αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας, μεταξύ των οποίων και η αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για διατροφή, αφού με τη διακοπή της συμβίωσης έπαυσε να υπάρχει και να λειτουργεί κοινός οίκος και να δημιουργούνται οικογενειακές ανάγκες, εκείνος από τους συζύγους που για εύλογη στο πρόσωπό του αιτία διακόπηκε η έγγαμη συμβίωση δικαιούται από τον άλλο, ανεξαρτήτως του εάν ο ένας είναι εύπορος και ο άλλος άπορος, διατροφή σε χρήμα, που προκαταβάλλεται μηνιαίως και υποκαθιστά τη συνεισφορά του υπόχρεου υπό συνθήκες οικογενειακής ζωής (ΕφΛαρ 30/2013, ΕφΑθ 4781/2012 δημ. «Νόμος»). Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης η αιτούσα δεν εργάσθηκε, αλλά ασχολείτο αποκλειστικά με τη φροντίδα του συζυγικού οίκου. Ήδη, σήμερα, διανύει το 47ο έτος της ηλικίας της. Δεν έχει δε καμία επαγγελματική εξειδίκευση, ενώ πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη (τύπου 2) και υψηλή χοληστερίνη, αρτηριακή υπέρταση, και υπερλιπιδαιμία. Για την αντιμετώπιση δε του διαβήτη παρακολουθείται στο Διαβητολογικό Ιατρείο του Ναυτικού Νοσοκομείου Σαλαμίνας, για δε τις υπόλοιπες παθήσεις της τελεί υπό φαρμακευτική αγωγή. Μετά την αποχώρηση του καθού από τη συζυγική οικία, η αιτούσα παρουσίασε συμπτώματα αγχώδους και καταθλιπτικής συνδρομής αντιδραστικού τύπου (βλ. σχετ. την από 20-11-2014 βεβαίωση της Ψυχολόγου Πολεμικού Ναυτικού …ΠΝ). Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα είναι κυρία ενός διαμερίσματος στη Σαλαμίνα, το οποίο αποτελούσε το συζυγικό οίκο, επιφανείας 102 τ.μ., στο οποίο αυτή εξακολουθεί να διαμένει. Έχει δε επιπλέον στην κυριότητά της ποσοστό 18,75% εξ αδιαιρέτου, μίας ισόγειας οικίας στη Σαλαμίνα επί της οδού …η οποία παραχωρείται δωρεάν στη μητέρα της και μίας υπόγειας κατοικίας στο Κερατσίνι επί της οδού …η οποία είναι κενή, καθώς και ποσοστό 37,5% εξ αδιαιρέτου μίας ισόγειας οικίας στη Σαλαμίνα και επί της οδού …η οποία της αποφέρει το ποσό των 90 ευρώ μηνιαίως. Η κατάσταση της υγείας της σε συνδυασμό με την ηλικία της, την έλλειψη εργασιακής εμπειρίας και τις επικρατούσες οικονομικές συνθήκες δεν της επιτρέπουν να αρχίσει να εργάζεται τώρα συστηματικά, μπορεί, όμως, αυτή να εργαστεί σε μερική απασχόληση σε εργασίες κατάλληλες για τις συνθήκες του βίου της, αποκερδαίνοντας μηνιαίως το ποσό των 300 ευρώ. Δεν πιθανολογήθηκε δε, ότι αυτή διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία, ούτε εισοδήματα, πέραν του παραπάνω μισθώματος των 90 ευρώ μηνιαίως. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε, ότι ο καθού είναι απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και λαμβάνει ως σύνταξη και βοήθημα από το Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού, κατά μέσο όρο, το ποσό των 1.200 ευρώ μηνιαίως, (συμπεριλαμβανομένων και της αναλογίας δώρα, επιδομάτων αδείας κλπ), ενώ κατά τη συνταξιοδότησή του έλαβε ως «εφάπαξ» ποσό 35.679 ευρώ σε μετρητά χρήματα. Είναι κύριος ΙΧ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής Mercedes ML, τύπου τζίπ, και δίκυκλης μοτοσικλέτας YAMAHA, ενώ διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα, επιφανείας 43 τ.μ., για το οποίο καταβάλλει μηνιαίως μίσθωμα 200 ευρώ. Έχει δε στην κυριότητά του ποσοστό 37,5% εξ αδιαιρέτου μιας ισόγειας οικίας επί της οδού …στη Σαλαμίνα, το οποίο παραχωρεί δωρεάν στη μητέρα και την αδελφή του (βλ. προσκομιζόμενο αντίγραφο Ε2). Επιπλέον, βαρύνεται με την καταβολή δόσεως, ύψους ποσού 140 ευρώ το μήνα, καταναλωτικού δανείου, ποσού 5.300 ευρώ, που έλαβε από την Εθνική Τράπεζα. Το ποσό, όμως, αυτό δεν αφαιρείται από το εισόδημά του, αλλά απλώς συνεκτιμάται ως μία επιπλέον βιοτική του ανάγκη (ΕφΑθ 6077/1994 ΕλλΔνη 36.391). Οι δε ανάγκες του είναι οι συνήθεις των ατόμων της ηλικίας και της προσωπικής του κατάστασης. Ενόψει των ανωτέρω, και με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων συζύγων και τις ανάγκες της δικαιούχου συζύγου (αιτούσας), όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί στα πλαίσια της έγγαμης συμβίωσής τους, καθώς και τις νέες προσωπικές της ανάγκες από τη χωριστή διαβίωση, η προσωρινή μηνιαία διατροφή που η αιτούσα δικαιούται ανέρχεται στο ποσό των 300 ευρώ. Το ποσό αυτό ανταποκρίνεται στην οφειλόμενη συνεισφορά του καθού, συζύγου της, στα πλαίσια της έγγαμης συμβίωσης, το οποίο μπορεί να καταβάλλει ο καθού, δεδομένου ότι το ποσό που η αιτούσα μπορεί να αποκομίζει από εργασία κατάλληλη, κατά τα ανωτέρω, δεν φθάνει εκείνο που της παρείχε ο καθού κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους, καθόσον από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1389, 1390 και 1391 παρ. 1 ΑΚ, προκύπτει ότι σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, αυτός που από εύλογη αιτία διέκοψε την έγγαμη συμβίωση δικαιούται διατροφή και συγκεκριμένα δικαιούται να απολαύσει ό,τι απολάμβανε κατά τηγ διάρκεια της συμβίωσης από τα εισοδήματα του άλλου συζύγου, χωρίς τη συνδρομή της αδυναμίας διατροφής αυτού, η οποία αδυναμία δεν αποτελεί προϋπόθεση διατροφής που καθορίζεται από το νόμο κατά τα ανωτέρω αναλυτικά εκτεθέντα. Συνακόλουθα, εφόσον πιθανολογήθηκε και η ύπαρξη κατεπείγοντος, καθόσον η έκδοση αποφάσεως για την οριστική επίλυση της διαφοράς θα καθυστερήσει, ενώ έχει λήξει ο χρόνος που όριζε η υπ' αριθμ. 183/2014 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ' ουσίαν βάσιμη, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό, τα δε δικαστικά έξοδα των διαδίκων να συμψηφιστούν στο σύνολό τους, λόγω της ιδιότητάς τους ως συζύγων (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται εν μέρει την αίτηση.

Υποχρεώνει τον καθού να καταβάλλει στην αιτούσα ως προσωρινή μηνιαία διατροφή αυτής το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, και δη προκαταβολικά εντός των πρώτων πέντε ημερών κάθε μήνα, αρχής γενομένης από την επίδοση της αίτησης, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση εκάστης μηνιαίας δόσεως και μέχρις εξοφλήσεως, έως την έκδοση απόφασης επί της κύριας περί διατροφής αγωγής.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων, την Ιανουαρίου 2015, με την παρουσία και της Γραμματέως

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο/H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Για τη δημοσίευση