Νομική φύση διαταγής πληρωμής | Η διαταγή πληρωμής δεν είναι δικαστική απόφαση, γιατί κατά την έκδοσή της δεν τηρείται το δικαίωμα ακρόασης του καθ ’ ου η διαταγή πληρωμής, Εφόσον η ανακοπή στρέφεται κατά της απαίτησης που στηρίζεται στην διαταγή πληρωμής, ο ισχυρισμός του ανακόπτοντος και αιτούντος την αναστολή της I εκτέλεσης περί εξοφλήσεως του τιμήματος δεν κα­ι καλύπτεται από το δεδικασμένο.

Ειρηνοδικείο Νέας Ιωνίας (Ασφαλιστικά μέτρα)

Αριθ. 314/2013

Δίκασες: Ο. Βαρελά, Ειρηνοδίκης Δικηγόροι: Ε. Μαντρατζή, X. Κυθρεώτης

 Νομική φύση διαταγής πληρωμής. Η διαταγή πληρωμής δεν είναι δικαστική

απόφαση, γιατί | κατά την έκδοσή της δεν τηρείται το δικαίωμα ακρόασης του καθ ’ ου η διαταγή πληρωμής, Εφόσον η ανακοπή στρέφεται κατά της απαίτησης που  στηρίζεται στην διαταγή πληρωμής, ο ισχυρισμός  του ανακόπτοντος και αιτούντος την αναστολή της I εκτέλεσης περί εξοφλήσεως του τιμήματος δεν  καλύπτεται από το δεδικασμένο. Το άρθρο 933 § 3 ΚΠολΔ  που απαιτεί, για την κάλυψη από το δεδικασμένο κατ’ άρθρο 330 ΚΠοΛΔ, ο εκτελεστός τίτλος να είναι δικαστική απόφαση, δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω [Άρθρα 683, 933 §§ 3, 4, 938 §§ 1,2 ΚΠολΔ' 20 §§ 1,2, 93 §4Σ].

Με την κρινόμενη αίτηση ο αϊτών ζητά να α­νασταλεί η εκτέλεση της υπ' αριθ. .../2011 διατα­γής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Ελάτειας και. της υπ' αριθ. .../2013 έκθεσης αναγκαστικής κα­τάσχεσης ακινήτου, κατά των οποίων κατέθεσε την από 15.4.2013 εμπρόθεσμη ανακοπή, για τους λόγους που αναλυτικά εκθέτει σ' αυτή. Ζητά ακό­μη με προσωρινή διαταγή την αναστολή της επι- σπευδόμενης σε βάρος του αναγκαστικής εκτέλε­σης και την ακύρωση του πλειστηριασμού ακινή­του του, που ορίστηκε στις 29 Μαΐου 2013, αίτημα που δεν αποδέχτηκε το Δικαστήριο γιατί όρισε σύντομη δικάσιμο συζήτησης της κρινόμενης αί­τησης και δεν υπάρχει κίνδυνος βλάβης των συμ­φερόντων του αιτούντα. Τέλος ζητά την καταδίκη του καθ' ου στη δικαστική του δαπάνη.

Με το περιεχόμενο αυτό η αίτηση αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί στο παρόν Δικαστήριο σύμφωνα με τα άρθρα 683 § 2, 933, 938 §§ 1, 2 ΚΠολΔ, κατά τη διαδικασία των άρ­θρων 686 επ. ΚΠολΔ και είναι ορισμένη και νόμι­μη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 938 § 1, 178 § 3 Κώδικα περί Δικηγόρων. Συνεπώς πρέπει να εξετασθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, αφού καταβλήθηκαν και τα νό­μιμα τέλη συζήτησης.

Κατά την προφορική συζήτηση στο ακροατή­ριο του Δικαστηρίου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του καθ' ου προέβαλε τις ενστάσεις απαραδέκτου της κρινόμενης αίτησης αναστολής, λόγω νομικής αβασιμότητας της ήδη ασκηθείσας ανακοπής από την ύπαρξη δεδικασμένου και την εφαρμογή του άρθρου 933 § 4 ΚΠολΔ. Αρνήθηκε όλους τους προβαλλόμενους λόγους ανακοπής και ισχυρί­στηκε ότι δεν συντρέχει ανεπανόρθωτη βλάβη στο πρόσωπο του αιτούντα από τη συνέχιση της ανα­γκαστικής εκτέλεσης, όπως τα παραπάνω αναλυ­τικά αναπτύσσει στο σημείωμα που εμπρόθεσμα 'κατέθεσε, τα οποία το Δικαστήριο θα εξετάσει στη συνέχεια.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων στο ακροατήριο, ένας από κάθε πλευρά, όπως κατα­γράφονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρα­κτικά .δημόσιας συνεδρίασης, που τηρήθηκαν με

φωνοληψία κατά χο άρθρο 256 § 3 ΚΠολΔ (ν. 4055/ 2012), τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, τα σημειώματα που νό­μιμα κατέθεσαν, με την προσθήκη και αντίκρουση των εκατέρωθεν ισχυρισμών και την όλη ακροα­ματική διαδικασία, πιθανολογήθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Ο αϊτών ασχολείται κατ' επάγγελμα με γεω­τρήσεις και αγόρασε από τον καθ' ου ένα μετα­χειρισμένο μηχάνημα γεωτρήσεων - αεροσυμπιε­στή, αντί τιμήματος 34.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ, το οποίο και παρέλαβε με το υπ' αριθ. 3215 δελτίο α­ποστολής στις 14.7,2010, το δε τιμολόγιο πώλησης εκδόθηκε σπς 2.8.2010, με αναγραφόμενο τίμημα το ποσό των 16.000 ευρώ, συν το ΦΠΑ 23%, ποσού 3.680 ευρώ (βλ. σχ. υπ' αριθ. 1103/2.8.2010 τιμο­λόγιο), το οποίο εξοφλήθηκε με την υπ' αριθ. 791/2.8.2010 απόδειξη είσπραξης, με αναφερόμε- νη αιτιολογία το άνω τιμολόγιο πώλησης (βλ. σχ. απόδειξης). Η μάρτυρας του αιτούντα, κατά την κατάθεσή της στο ακροατήριο (βλ. πρακτικά), έ­κανε λόγο για δύο επιταγές, οι οποίες συμφωνή- θηκε να δοθούν από τον αιτούντα, με αιτία την α­γορά του συγκεκριμένου μηχανήματος, ποσού 6.000 ευρώ, με ημερομηνία λήξης την 15.7.2010 η μια και 10.000 ευρώ η δεύτερη, με ημερομηνία λή­ξης τα τέλη Νοεμβρίου 2010, οι οποίες βεβαίωσε ότι πληρώθηκαν κατά τη λήξη τους. Χωρίς να συμφωνούν απόλυτα τα λεγόμενό της, ειδικά ως προς τη δεύτερη επιταγή, καθώς από τα προσκο- μιζόμενα έγγραφα και ειδικά την άνω απόδειξη είσπραξης, ημερομηνίας 2.8.2010, προκύπτει ότι το τίμημα των 16.000 ευρώ είχε εξοφληθεί πολύ πριν το Νοέμβριο του 2010, που αναφέρει στην κατάθεσή της, τα μέχρι τώρα στοιχεία πιθανολο­γούν τη μερική εξόφληση του συνολικού οφειλο- μένου ποσού, για το οποίο τα αντίδικα μέρη υπο­στηρίζουν, ο μεν αϊτών ότι το τίμημα συμφωνή- θηκε στο ποσό των 34.000 ευρώ, ο δε καθ' ου ότι το τίμημα αγοράς παρέμεινε στο ποσό των 36.000 ευρώ. Κατά την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων και του προσκομιζόμενου και επικα­λούμενου έγγραφου υλικού, πιθανολογείται από το Δικαστήριο ότι, στη συνέχεια, δηλ. χρονικά με­τά τον Αύγουστο του 2010, υπήρξε συμφωνία για την αποπληρωμή του υπολοίπου τιμήματος, με ε­πιταγές ή καταβολές σε λογαριασμό του καθ' ου, με την επισήμανση ότι κάποιες επιταγές ακυρώ­θηκαν ή δόθηκαν στη θέση τους επιταγές εγγύη­σης. Αποτελεί παράλειψη των διαδίκων η μη προσκόμιση της διαταγής πληρωμής του Ειρηνο­δικείου Ελάτειας, από την οποία θα διευκρινιζό­ταν βάση ποιών τίτλων εκδόθηκε αυτή και θα μπορούσε το Δικαστήριο να εκτιμήσει από τις η­μερομηνίες έκδοσης και λήξης και τα αναγραφό­μενα ποσά των σφραγισθέντων επιταγών, τα όσα, περί επιταγών, επικαλούνται στα σημειώματα τους και ακούστηκαν κατά την ακροαματική δια­δικασία. Εντούτοις πιθανολογήθηκε ότι ο αϊτών κατά χρονολογική σειρά κατέβαλε στον αιτούντα: 1. Ποσό 2.000 ευρώ, την 1.9.2010, σε λογαριασμό στην Άλφα Τράπεζα, 2. Ποσό 4.000, στις 5.10.2010, σε λογαριασμό της Άλφα, 3. Ποσό 1.680 ευρώ, στις 22.10.2010, στον ίδιο τον αιτούντα, με τη σημείω­ση «έναντι λογαριασμού», 4. Ποσό 2.000 ευρώ, στις 24.12,2010 στην Άλφα, 5. Ποσό 4.000 ευρώ, στις 30.2.2011, στην Εθνική Τράπεζα, 5. Ποσό 2.500 ευρώ, στην Άλφα και 6. Ποσό 2.000, στις 5.5.2011, στην Άλφα και συνολικά κατέβαλε το ποσό των 18.180 ευρώ, το οποίο αθροιζόμενο στο υπόλοιπο ποσό που είχε καταβάλλει στις 2.8.2010 (ποσό 16.000 ευρώ), δημιουργεί ένα άθροισμα πο­σού 34.180 ευρώ. Από την όλη δε διαδικασία δεν προέκυψε με σαφήνεια το ακριβές τίμημα αγοράς του αεροσυμπιεστή, καθώς εκατέρωθεν δεν προσκομίσθηκε κάποιο έγγραφο, στο οποίο να ανα­γράφεται το σύνολο του τιμήματος. Με βάση τα προαναφερθέντα ο λόγος ανακοπής του ανακόπτοντα και ήδη αιτούντα για την ολοσχερή εξό­φληση του ποσού των 34.000 ευρώ (κατά τον αιτούντα), πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει. Ακό­μη και στην περίπτωση που το Δικαστήριο εκτι­μήσει ότι το τίμημα αγοράς ήταν 36.000 ευρώ (για τον καθ' ου), τότε και πάλι πιθανολογείται ότι έχει καταβληθεί το μεγαλύτερο μέρος της οφειλής και θα ευδοκιμήσει ο λόγος ανακοπής. Όσον αφορά την ένσταση του καθ' ου ότι ο ισχυρισμός περί ε­ξόφλησης του τιμήματος του αιτούντα καλύπτεται από το δεδικασμένο, παρατηρείται ότι πράγματι η επίδικη διαταγή πληρωμής έχει ήδη επιδοθεί δύο φορές στον ανακόπτοντα, χωρίς αυτός να την έχει ανακόψει με βάση τις διατάξεις των άρθρων 632 § 1 και 633 § 2 ΚΠολΔ (βλ. σχ. επιδόσεων), ό­μως ο ανακόπτων στηρίζει την ανακοπή του στο άρθρο 933 του ιδίου κώδικα και στρέφεται συγκε­κριμένα κατά της απαίτησης, που στηρίζεται στον εκτελεστό τίτλο της διαταγής πληρωμής και όχι σε δικαστική απόφαση, για να τύχει εφαρμογής το άρθρο 933 § 3 ΚΠολΔ. Η δε διαταγή πληρωμής δεν είναι δικαστική απόφαση, άποψη που ακο­λουθεί και το παρόν Δικαστήριο, γιατί κατά την έκδοσή της δεν ακούστηκε ο καθ' ου, κατά του ο­ποίου στρέφεται η διαταγή πληρωμής, σε αντίθε­ση με τη συνταγματική αρχή της διάταξης του άρθρου 20 §§ 1, 2, σύμφωνα με την οποία ο δικα­στής δεν πρέπει να εφαρμόζει νόμο, που το περιε­χόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα (άρ­θρο 93 § 4). Επιπλέον κατά την πρώτη συζήτηση της αίτησης υποστηρίχθηκε η άποψη της καταβο­λής του οφειλόμενου τιμήματος και προσκομίσθηκσν τα σχετικά αποδεικτικά έγγραφα (άρθρο 933 § 4 ΚΠολΔ). Αρκεί δε η πιθανολόγηση ευδο­κίμησης έστω και ενός λόγου ανακοπής για να γί­νει δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναστολής (βλ. σ. 1188 επ. Ερμηνεία ΚΠολΔ. τ. Π Κεραμεός/ Κονδύλης/Νίκας, Τζίφρας Ασφαλιστικά σ. 489 επ., ΜΠρΛ 1021/2000, ΜΠρΣπ 81/1999, Νόμος). Σύμφωνα δε με το άρθρο 938 § 1 ΚΠολΔ, πρέπει σωρευτικά να πιθανολογηθεί, για την χο­ρήγηση της αναστολής, ανεπανόρθωτη βλάβη των συμφερόντων του αιτούντα, η οποία αφορά κυ­ρίως περιουσιακή ζημία (βλ. ερμηνεία διάταξης σε Βαθρακοκοίλη) και πιθανολογείται ότι υπάρ­χει σωρευτικά στη συγκεκριμένη περίπτωση με την πιθανολόγηση ευδοκίμησης του άνω λόγου ανακοπής.

Με βάση τα ανωτέρω, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή στην ουσία της και να ανασταλεί η επι- σπευδόμενη σε βάρος του αιτούντα αναγκαστική εκτέλεση μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 15.4.2013 ασκηθείσας ανακοπής, με α­ριθμό κατάθεσης δικογράφου .../2013, σύμφωνα με το άρθρο 938 § 4 ΚΠολΔ και υπό τον όρο συζή­τησης αυτής κατά τη δικάσιμο της 5.12.2013.

Τέλος η δικαστική δαπάνη του καθ' ου θα επι­βληθεί σε βάρος του αιτούντα, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό, σύμφωνα με το άρθρο 178 § 3 Κώδικα περί δικηγόρων.

Για τους λόγους αυτούς

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την αίτηση.

Αναστέλλει κάθε συνέχιση πράξης εκτέλεσης της υπ' αριθ. .../2011 διαταγής πληρωμής του Ει­ρηνοδικείου Ελάτειας και της υπ' αριθ. .../2013 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου, μέ­χρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 15,4.2013 ασκηθείσας ανακοπής, με αριθμό κατά­θεσης δικογράφου .../2013 και υπό τον όρο συζή­τησης αυτής κατά τη δικάσιμο της 5.12.2013.

Επιβάλλει τη δικαστική δαπάνη του καθ' ου, σε βάρος του αιτούντα, την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων, 200 ευρώ.